Padół Warszawski

"To już 33 lata jak szlajam się po tym gruncie; popękanym bruku, pofałdowanym asfalcie, popielatym trawniku... Wokół stoją twardo bloki, usuwają się kamienice, krzyczą schorowane drzewa, majaczą blade obłoki. Wróble, gołębie, gawrony grzebią po śmietnikach. Oddycham tym smogiem, zresztą jak wszyscy tutaj: inwalidzi, emeryci, bezrobotni, wandale, pijacy, bezdomni, myśliciele, naukowcy, robotnicy, taksówkarze, strażnicy, pracownicy korporacji... Niezliczone dzieci... Troska, zauroczenie i nadzieja kołatają się w żółci zawiści i niechęci. A mimo to kocham to miasto. - mówi Michał Polaczek.

Autor dzieciństwo spędził w Paryżu co spowodowało, że powrót do Warszawy jak i pierwsze lata tu spędzone wspomina jako ciągłe porównanie z miastem w którym dorastał. Ten dysonans uwalnia prace Michała od pocztówkowego traktowania Stolicy; to nie będzie kolejne „albumowe” spojrzenie na Warszawę, Polaczek zaprasza nas na rajzę przez miasto którego często nie dostrzegamy, którego nie chcemy być autorami. I nie musimy! Grafiki Polaczka dają nam szansę ponownie spojrzeć na nasze miasto z bezpiecznej perspektywy widza ukazując tę tragikomedię codzienności."

Tekst towarzyszący wystawie w Kwiaciarni Grafiki

Padół Warszawski